Η αλήθεια, τα ψέματα,
οι θεωρίες συνωμοσίας
και τα πολιτικά παιχνίδια.
Του Κώστα Βαξεβάνη
(ΜΕΡΟΣ 1ο)
Έχει η Ελλάδα πετρέλαιο; Στο ερώτημα απαντούν πρόθυμα επί δεκαετίες πολιτικοί, αναλυτές, συνωμοσιολόγοι, αλλά σπάνια οι επιστήμονες. Η Ελλάδα είναι μια χώρα όπου η έρευνα των πετρελαίων έχει μεγαλύτερη σχέση με τα υπονοούμενα, τις υποτιθέμενες μυστικές συμφωνίες και τα συμφέροντα, και λιγότερο με τα τρυπάνια. Ένας πιθανός πόλεμος στο Αιγαίο, η μεγάλη εξάρτηση της χώρας, η περιορισμένη της ανάπτυξη, όλα, κατά μία πονηρή σκοπιά, σχετίζονται με το πετρέλαιο και τους αέριους υδρογονάνθρακες που κρύβει το υπέδαφος. «Θέλουν να μας πάρουν το πετρέλαιο». Ποια είναι η αλήθεια;
Μια κρατική δομή που επί δεκαετίες εξυπηρετεί νταβατζήδες, όπως θα έλεγε και ο Καραμανλής, που ψεύδεται, που πολλές φορές συμπεριφέρεται σαν κοινός απατεώνας, ακόμη και αν απαντήσει στο ερώτημα, είναι πιστευτή; Εν ολίγοις, η πολιτική αναξιοπιστία που έχει κατ'επανάληψη κάψει τη χώρα, γιατί να μην κάψει και το πετρέλαιο; Κι όμως, τους τελευταίους μήνες η Ελλάδα της οικονομικής κρίσης και της ισοπέδωσης εμφανίζεται σαν μελλοντικό Κουβέιτ. Δισεκατομμύρια βαρέλια, τα οποία έχουν κυλήσει από τις τηλεοπτικές οθόνες, οδεύουν προς τις μελλοντικές ελληνικές πετρελαιοπηγές για να γεμίσουν με πετρέλαιο. Την εμφάνισή τους έχουν κάνει μερικοί επιστήμονες μουτζαχεντίν του πετρελαίου, που όχι μόνο υποστηρίζουν την ύπαρξή του, αλλά είναι βέβαιοι πως θα ξεπεράσουμε σε παραγωγή το Ιράν. Τι έγινε ξαφνικά και η θεωρία της Ψωροκώσταινας βούλιαξε στο πετρέλαιο; Είναι ένα τρικ που κατα σκευάζει τον νέο εθνικοπατριωτισμό της προσδοκίας και των ελπίδων ως αντίβαρο στη θλιβερή οικονομική πραγματικότητα ή ήρθε η ώρα του πετρελαίου, τώρα που τα άλλα αποθέματα εξαντλούνται; Στις περίπου 2,5 δεκαετίες που ασκώ το επάγγελμα του δημοσιογράφου, ομολογώ πως αρκετές φορές μπήκα στον πειρασμό να αναζητήσω κάποιους μυστικούς χάρτες που κατέγραφαν τα μεγάλα αποθέματα υδρογονανθράκων στην Ελλάδα. Υπήρχαν πολλοί που έδειχναν να συμμερίζονται την ανησυχία μου και ακόμη περισσότεροι που κάτι ήξεραν αλλά δεν μπορούσαν να το πουν. Ως εκ τούτου, έπρεπε να λάβω τη σιωπή τους όχι ως άγνοια, αλλά μάλλον ως ισχυρή επιβεβαίωση. Υπήρξαν ακόμη περισσότερες φορές που κάποιοι άλλοι, απλοί άνθρωποι, διαβεβαίωναν πως το χωράφι τους μύριζε πετρέλαιο ή πως την ώρα που ψάρευαν μια μεγάλη κηλίδα πετρελαίου εμφανίστηκε, όχι από τη μεριά της πορείας κάποιου πλοίου, αλλά από τα ίδια τα έγκατα της θάλασσας. Προς επιβεβαίωση όλων αυτών, μια φορά σε ένα χωριό της Ηπείρου είδα χωρικούς να καίνε στο τζάκι όχι ξύλα, αλλά σχιστόλιθους που βρόμαγαν πίσσα.
Τι άλλες ενδείξεις χρειαζόταν κάποιος για να πιστέψει πως υπάρχει πετρέλαιο; Σε τελευταία ανάλυση, από τη Λιβύη μέχρι τη Σιβηρία ο γεωλογικός χάρτης ήταν γεμάτος από πετρελαιοπηγές. Ήταν δυνατόν αυτή η γεωγραφία του πετρελαίου να διακοπτόταν σημειακά στην περιοχή της Ελλάδας; Στη χώρα μας, που υπάρχουν ακόμη και πηγάδια αγροικιών που βγάζουν πετρέλαιο;
Μπορείτε να βρείτε ολόκληρο το άρθρο ΕΔΩ
w o r k e r s
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου