Η ΕΙΔΗΣΗ, το ΕΤΣΙ και το ΑΛΛΙΩΣ !!!

 

Η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

για την ενεργειακή κατάσταση της Ελλάδας, 

όπως την αντιλαμβάνεται ο καθένας...!

Στο kavalaoil.blogspot έχουμε ασχοληθεί και στο παρελθόν με την διαστρέβλωση της αλήθειας και την παραπληροφόρηση, η οποία σε πολλές περιπτώσεις αγγίζει και υποθάλπει την προπαγάνδα. Έχουμε "παρασημοφορήσει" αρκετές φορές ορισμένους τοπικούς δημοσιογράφους και δεν θα σταματήσουμε να το κάνουμε, όσο το φαινόμενο ανθεί…

Είναι καταπληκτικός ο τρόπος που παρουσιάζεται μια είδηση στα ΜΜΕ! Την περασμένη εβδομάδα, με αφορμή την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ενεργειακή εξάρτηση των κρατών-μελών, το θέμα των ελληνικών υδρογονανθράκων απασχόλησε τα ΜΜΕ. Δείτε παρακάτω πως η ίδια είδηση παρουσιάζεται στο internet και στην τηλεόραση…

 Ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης έγινε ήδη.

 Τελικά πως έκρινε η Κομισιόν την ενεργειακή κατάσταση στην Ελλάδα; 

Θετικά ή Αρνητικά;

Εμείς σας παρουσιάζουμε το άρθρο αυτούσιο από το ΑΘΗΝΑΪΚΟ-ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ (ΑΜΠΕ) χωρίς τίτλο! Τα συμπεράσματα δικά σας…

  

Η Ελλάδα έχει καλό αλλά ανεξερεύνητο δυναμικό κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Αυτό επισημαίνεται σε έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αναφορικά με την ενεργειακή εξάρτηση των χωρών - μελών. Στην έκθεση γίνεται λόγος για τις πρόσφατες εξελίξεις στον τομέα των ερευνών με την προκήρυξη τριών «οικοπέδων» (Ιωάννινα, Πατραϊκός κόλπος, Κατάκολο) σε ζώνες, όπου, όπως αναφέρεται, δεν υπάρχουν γεωπολιτικά ζητήματα όπως η οριοθέτηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο. Τονίζεται, ωστόσο, ότι οι αβεβαιότητες (ως προς το μέγεθος των κοιτασμάτων και τη δυνατότητα αξιοποίησής τους) είναι ακόμη τόσο μεγάλες που δεν επιτρέπουν την αλλαγή των προτεραιοτήτων της ενεργειακής πολιτικής.

Σύμφωνα με την ίδια έκθεση:

- Πάνω από το 50% της ετήσιας ενεργειακής κατανάλωσης καλύπτεται από εισαγόμενο πετρέλαιο, γεγονός που καθιστά την Ελλάδα μια από τις πιο ευάλωτες ευρωπαϊκές χώρες ως προς την ασφάλεια εφοδιασμού.

 - Η εξάρτηση από το εισαγόμενο αργό αντισταθμίζεται εν μέρει από τη διαφοροποίηση των πηγών εφοδιασμού (Ρωσία, Σαουδική Αραβία, Λιβύη, Ιράκ, Καζακστάν και παλαιότερα Ιράν) και από το γεγονός ότι το υπόλοιπο 50% των ενεργειακών αναγκών της χώρας καλύπτεται από εγχώριες πηγές όπως ο λιγνίτης και οι ανανεώσιμες, ενώ αυξάνεται και η συμμετοχή του φυσικού αερίου στο ενεργειακό ισοζύγιο. Στον τομέα της διύλισης επισημαίνεται ότι η αγορά χαρακτηρίζεται από υπερρύθμιση και συγκέντρωση σε δύο παίκτες (ΕΛΠΕ και Μότορ Όιλ ) καθώς κι ότι εγχώριες και ευρωπαϊκές αρχές έχουν επισημάνει έλλειψη ανταγωνισμού στην εσωτερική αγορά. 

     Στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας οι βασικές προκλήσεις παραμένουν η κυριαρχία της ΔΕΗ, η έλλειψη ανταγωνισμού και η συσσώρευση χρεών (απλήρωτοι λογαριασμοί ρεύματος, έλλειμμα του λογαριασμού των ανανεώσιμων πηγών, οφειλές προς τη ΔΕΠΑ, κ.α.). Η Ε.Ε. θεωρεί πιθανή περαιτέρω αύξηση των τιμολογίων τής ηλεκτρικής ενέργειας μετά την απελευθέρωσή τους από 1ης Ιουλίου του 2013 και επαναλαμβάνει την πρόταση για πώληση περιουσιακών στοιχείων της ΔΕΗ όπως τα λιγνιτωρυχεία. Τέλος, και στον τομέα του φυσικού αερίου επισημαίνεται ότι τα χρέη προς τη ΔΕΠΑ ύψους 300 εκατ. ευρώ αποτελούν σημαντικό εμπόδιο για την ιδιωτικοποίηση της εταιρείας. Αναφέρεται επίσης ότι η εξάρτηση από τη Ρωσία, που ήταν 80% το 2005, έχει περιοριστεί στο μισό καθώς αυξήθηκαν οι εισαγωγές φυσικού αερίου από την Τουρκία, καθώς και η χρήση υγροποιημένου φυσικού αερίου. Για τις ανανεώσιμες πηγές η Κομισιόν εκτιμά ότι η ανάπτυξή τους στηρίχθηκε στις υψηλές τιμές απορρόφησης της «πράσινης» ενέργειας οι οποίες όμως οδήγησαν σε αύξηση του ελλείμματος για το λογαριασμό χρηματοδότησης των ΑΠΕ. 

    Σημειώνεται επίσης η λήψη μέτρων κατά το δεύτερο εξάμηνο του 2012 (που συνεχίστηκε και εφέτος) για την αντιμετώπιση του ελλείμματος αυτού. Η Επιτροπή επισημαίνει τέλος ότι λόγω και της οικονομικής κρίσης η χώρα μας υπερκάλυψε τους στόχους του Κιότο για τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Συγκεκριμένα, η Ελλάδα είχε αναλάβει την υποχρέωση στο διάστημα 2008 - 2012 να μην αυξήσει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα περισσότερο από 25% σε σχέση με το 1990. Το ποσοστό αύξησης τελικά ήταν σημαντικά χαμηλότερο (15,2%). Τονίζεται, ωστόσο, ότι για να επιτευχθεί ο στόχος του 2020 (μείωση των εκπομπών κατά 4% σε σχέση με το 2005) θα χρειαστεί η λήψη επιπρόσθετων μέτρων.

Πηγή: ΑΜΠΕ