Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2022

"ΑΡΧΙΜΗΝΙΑ ΚΙ ΑΡΧΙΧΡΟΝΙΑ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ..."

 
Ο Μανώλης Κελαϊδάκης, 

πρόεδρος του Σωματείου 

Εργαζομένων στην 

Kavala Oil «Το βαρέλι», 

μίλησε στον Μάνο Νικολάου 

για τον αγώνα που δίνουν.



Πώς ξεκίνησε η μάχη στα Πετρέλαια Καβάλας;

Όλα ξεκίνησαν από τον Μάρτη του ’21 με το που πήρε η εταιρία ENERGEAN την έγκριση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και δόθηκε η εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου για 100 εκατομμύρια ευρώ δάνειο, σαν βοήθεια των μέτρων covid μετά από αίτημα της εταιρίας και της ελληνικής κυβέρνησης. Μας παρουσίασαν τότε ένα σχέδιο αναδιάρθρωσης και μας είπαν ότι βασική προϋπόθεση για να προχωρήσει η δανειοδότηση είναι να το δεχτούν οι εργαζόμενοι. Στα λόγια βέβαια αυτά καθώς είχε πάρει ήδη το δάνειο. Το σχέδιο αυτό περιλάμβανε σαράντα απολύσεις εργαζομένων και άλλες σαράντα εργολαβικών, δηλαδή μείον 80 άτομα από τα 240 που ήταν συνολικά. 

Η εταιρία δεν μπήκε ουσιαστικά σε διαβούλευση, αυτά που ζητούσε ήταν ακραία, άλλα ένιωθε ότι είχε τη δύναμη να τα επιβάλλει και ξεκίνησε τις μονομερείς κινήσεις. Στις αρχές Αύγουστου έβγαλε πρόγραμμα εθελούσιας, αλλά δέχτηκαν μόνο 11 συνάδελφοι, καθώς βλέπαμε το τυρί αλλά και την φάκα, γιατί ξέραμε ότι δεν θα αντικατασταθούν. Με την υποστελέχωση μας ανάγκασε να αλλάξουμε πράγματα θεσμοθετημένα από τη σύμβασή μας, όπως τα ωράριά μας και τον αριθμό των βαρδιών, ώστε να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στις προϋποθέσεις ασφαλούς λειτουργίας των εγκαταστάσεων. Υπήρξαν λιποθυμίες συναδέλφων από τα συνεχόμενα 12ωρα, βλάβες ή φόρτος εργασίας που δεν μπορούσαν να καλυφτούν λόγω των ελλείψεων.

Έτσι ξεκίνησε η κόντρα του σωματείου εργαζομένων με την εταιρία. Ξεκινήσαμε τις περιφρουρήσεις ασφαλούς λειτουργίας, δηλαδή όσοι ήμασταν σε ρεπό ή άδειες πηγαίναμε έξω από το εργοστάσιο, ώστε να είμαστε εκεί να βοηθήσουμε στη λειτουργία του εργοστασίου αν προκύψει κάτι. Και δίναμε ταυτόχρονα τη μάχη με την εταιρία να μην υπακούμε εντολές της που έθιγαν την ασφάλεια και τις ζωές μας. Γι’ αυτό απέλυσε τον γενικό διευθυντή προσωπικού και τον τεχνικό διευθυντή, που συμμετείχαν σε αυτό. Τους αντικατέστησε, αλλά δεν αφήναμε τους νέους διευθυντές να μπουν για να μην εφαρμόσουν το απαράδεκτο σχέδιο τους.


Τι επιπτώσεις θα είχε η εφαρμογή της αναδιάρθρωσης για την ασφαλή λειτουργία του εργοστασίου;

Το σχέδιο προέβλεπε, ανάμεσα σε άλλα ότι θα έκοβε το προσωπικό της πύλης. Σε εμάς όμως δεν έχουν τον ρόλο μόνο σεκιούριτι, είναι υπεύθυνοι και για την πυρασφάλεια. Όταν το κόβεις αυτό, στερείς εκπαιδευμένο προσωπικό που οδηγεί τα πυροσβεστικά οχήματα, που ξέρει να χειριστεί τον αφρό ή το νερό, ώστε να ανταπεξέλθει με επιτυχία. Θα καταργούσαν επίσης το Χημείο, δηλαδή τον έλεγχο των αποβλήτων που ρίχνουμε στη θάλασσα μετά από επεξεργασία. Οι χημικοί σε κάθε βάρδια παίρνουν δύο δείγματα πρωί, μεσημέρι και βράδυ, ενώ υπάρχει πρόβλημα και με τα εργαλεία που κάνουν αυτόν τον έλεγχο. Απάντηση δεν έχουμε πάρει πώς θα λύσει η εταιρία το θέμα της πυρόσβεσης και του Χημείου και εμείς δεν δεχόμαστε να παζαρέψουμε την ασφάλεια της περιοχής και το περιβαλλοντικό αποτύπωμα, που τόσα χρόνια διαφυλάττουμε σαν εργαζόμενοι. Από τη μεριά μας, ενημερώσαμε φορείς, όπως το Υπουργείο Ενέργειας, καθώς οι εγκαταστάσεις μας είναι κρατικές και η εταιρία είναι ανάδοχος, που θα πρέπει να υπακούει στο νομικό πλαίσιο λειτουργίας. 

Κάθε χρόνο πρέπει να γίνεται συντήρηση των εγκαταστάσεων, το λεγόμενο shut down. Η εταιρία είχε να την κάνει τέσσερα χρόνια. Είναι μια πολύ δύσκολη διεργασία, που δεχτήκαμε να την κάνουμε με μειωμένο προσωπικό, υπερβάλλοντας εαυτόν με καθημερινά 12ωρα. Τη βδομάδα επανεκκίνησης προς τα τέλη Οκτώβρη, που είναι απαραίτητη η παροχή φυσικού αερίου, η εταιρία την διέκοψε εντελώς απροειδοποίητα, ώστε να μην ξεκινήσει η λειτουργία μέχρι να εφαρμοστεί το σχέδιο αναδιάρθρωσης. Οι δύο συνάδελφοι που άνοιξαν τη βάνα του φυσικού αερίου απολύθηκαν για παράβαση εντολών και η εταιρία το ξανάκλεισε. 

Τότε χόντρυνε η κόντρα. Εμείς εντατικοποιήσαμε την περιφρούρηση και ερχόταν η αστυνομία για να μας τρομοκρατήσει. Η εταιρία χαρακτήριζε τις κινήσεις μας ως κατάληψη, γιατί δεν αφήναμε να μπουν και οι νέοι διευθυντές όσο οι εντολές τους ήταν εγκληματικές. Η κορύφωση ήρθε τον Δεκέμβρη όταν η εταιρία έβγαλε σε διαθεσιμότητα 165 άτομα, τη μεγάλη πλειοψηφία δηλαδή, παραβιάζοντας ακόμα και το μίνιμουμ προσωπικό για έκτακτη λειτουργία. Αυτό δεν το παραβιάζαμε ούτε στις απεργίες γιατί βάζει σε κίνδυνο όλη την περιοχή. Ούτως ή άλλως, το κλείσιμο του φυσικού αερίου από την εταιρία μάς ανάγκασε για την ασφάλειά μας να βρούμε άλλους τρόπους να διατηρηθούν δύο πυρσοί αναμμένοι, με το περιβάλλον να γίνεται πολύ πιο διαβρωτικό, δηλαδή πολύ πιο εύκολα θα τρυπήσει ένας αγωγός ή σωλήνας, πράγμα που το επιβεβαίωσε και κλιμάκιο του υπουργείου. 

Όμως παρόλο που ενημερώθηκαν όλοι οι φορείς και οι αρμόδιες υπηρεσίες της πόλης, εισαγγελία, πυροσβεστική και λιμεναρχείο, κανείς δεν έκανε τίποτα. Ήταν απόδειξη ότι υπήρχε μεγάλη κάλυψη για το σχέδιο της εταιρίας. Ταυτόχρονα είχαν τις πλάτες τοπικών μέσων για να μας συκοφαντήσουν και δικό τους κύκλωμα συναδέλφων μας για να μας διασπάσουν με την εγγύηση ότι όποιος δεν ακολουθήσει το σωματείο, θα τον εξασφαλίσει η εργοδοσία.


Πώς έγινε η εισβολή των ΜΑΤ;

Την Παρασκευή 21/12 έγινε η εισβολή από 250 ανθρώπους των ΜΑΤ μαζί με άλλους 200 αστυνομικούς και ασφαλίτες, που μπούκαραν και μας αντιμετώπισαν λες και είμαστε χούλιγκανς. Αυτό που ζήσαμε ούτε σε ταινίες δεν το βλέπεις. Μας φύλαξε ο Θεός και δεν σκοτωθήκαμε όλοι, εργαζόμενοι και αστυνομικοί. Οι διμοιρίες ήταν από όλη την υπόλοιπη Βόρεια Ελλάδα, που δεν γνώριζαν που έμπαιναν. Έκοβαν με τροχό την πόρτα δίπλα στον αγωγό αερίου και πετρελαίου. Η παραμικρή διαρροή μαζί με τις σπίθες θα σήκωνε όλη την Καβάλα στον αέρα. Πέταξαν κρότου λάμψης και οβίδες μέσα στις εγκαταστάσεις, ανατινάχτηκε ένας μετασχηματιστής. Εγκλωβιστήκαμε σε έναν πύργο για να αποφευχθεί η μάχη σώμα με σώμα γιατί δεν ξέραμε τι θα παθαίναμε. Όσο μας περίμεναν από κάτω, κάπνιζαν σε έναν χώρο που δεν έχει ανάψει τσιγάρο για 40 χρόνια χωρίς να μετρηθεί με γκαζόμετρο η ύπαρξη εκρηκτικών. 

Μείναμε στον πύργο αποκλεισμένοι από τις 5μιση το πρωί μέχρι τις 5 το απόγευμα, καθώς ήταν τρομερά επικίνδυνο να ανέβουν τα ΜΑΤ να μας πιάσουν. Ζητούσαμε νερό και δεν μας έδιναν. Συνάδελφος έπαθε κρίση υπογλυκαιμίας και κατά τύχη βρέθηκε να φάει κάτι να συνέλθει. Σε άλλον αρνήθηκαν αρχικά να του πάνε τα χάπια για την πίεση και του τα έδωσαν μετά από μια ώρα που κάναμε χαμό εμείς και οι δικηγόροι μας από κάτω. Δηλαδή μας έλεγαν να κατέβουμε να συλληφθούμε αλλιώς δεν θα μας έδιναν πράγματα που είχαμε ανάγκη για να μην πεθάνουμε. 

Η εταιρία είχε σχέδιο να συλληφθεί και να απολυθεί το ΔΣ των εργαζομένων με ανυπόστατες κατηγορίες για να σταματήσει τον αγώνα μας και να μας κλείσουν φυλακή. Η κατηγορία είναι ότι τους ρίξαμε υδρόθειο ανεξέλεγκτα, που είναι το μεγαλύτερο ψέμα γιατί αν γινόταν αυτό θα είχαν πεθάνει ακαριαία. Μας συνέλαβαν, αλλά η εισαγγελέας δεν τήρησε την πίεση που δεχόταν να μας περάσει αυτόφωρο και δεσμεύτηκε ότι θα ανοίξει την υπόθεση για να δικάσει συνολικά, εξετάζοντας και τις κατηγορίες που κάνουμε εμείς οι εργαζόμενοι προς την εταιρία. 


Ποιες είναι οι επόμενες κινητοποιήσεις που οργανώνετε;

Από 1/1/2022 έχουμε ξεκινήσει επίσχεση εργασίας, αναγκασμένοι ταυτόχρονα να λειτουργούμε με προσωπικό ασφαλείας. Από τότε που είπαμε ότι θα κάνουμε επίσχεση η εταιρία ξεκίνησε εκβιασμούς στις οικογένειες των συναδέλφων. Οι μόνοι που έκαναν πίσω ήταν έξι άτομα, αλλά το εργοστάσιο δεν ανοίγει με τόσους. Αυτό που ακούγεται σαν εναλλακτικό σχέδιο από την εταιρία είναι να μας αντικαταστήσει όλους με εντελώς ανειδίκευτο εργολαβικό προσωπικό από τη Ρουμανία, που δουλεύει σε γεωτρύπανο εδώ κοντά. Αν το κάνει αυτό σίγουρα θα ανατιναχτούμε κάποια στιγμή.

Μπορούμε να συνεχίσουμε γιατί έχουμε τη συμπαράσταση όλης της πόλης, που μας δίνει κουράγιο και μας δείχνει ότι κάνουμε το σωστό. Τις επόμενες μέρες από την εισβολή περπατούσαμε στον δρόμο και μας έδινε συγχαρητήρια ο κόσμος και μας έλεγε να συνεχίσουμε ενάντια στη φτωχοποίηση, γιατί η πόλη θα ρημάξει. Το συλλαλητήριο που έγινε στην Καβάλα στις 27/12 και μάλιστα υπό βροχή ήταν συγκινητικό. Συμμετείχαν πάρα πολλά σωματεία, όχι μόνο τα γνωστά, ενεργά στις κινητοποιήσεις όπως των εκπαιδευτικών, που κατέβηκαν πιο μαζικά σε μας παρά στις δικές τους, αλλά και σωματεία που είδα πρώτη φορά, πολιτιστικοί σύλλογοι και φορείς. Διαδηλώσαμε δυναμικά κοντά στα χίλια άτομα στους δρόμους της πόλης.




ergatiki.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου