Σκουπίδια,
σκουπίδια,
σκουπίδια παντού...
Μήπως αντί για ΧΥΤΑ*
να τα μετατρέπαμε
σε πετρέλαιο;
* ΧΥΤΑ: χώρος υγειονομικής ταφής απορριμάτων
Στο παρακάτω άρθρο του καθ.Δρ.Γ.Ζουγανέλη θα γίνει αναφορά στην παραγωγή καυσίμων από πολυμερή, με τη μέθοδο της πυρόλυσης χωρίς καταλύτη. Πυρόλυση σημαίνει διάσπαση μιας ουσίας ή ουσιών με θέρμανση απουσία οξυγόνου. Στην πράξη αυτό επιτυγχάνεται με την εισαγωγή αζώτου στο κλίβανο καύσης στην αρχή τουλάχιστον της θέρμανσης. Η ετερογενής και μη ομοιόμορφη παρουσία στα λύμματα διαφορετικών ειδών πολυμερών πολλές φορές προβληματίζει τους ενασχολούμενους με την ανάπτυξη συστημάτων ανακύκλωσης, αφού η θερμική κατεργασία των λυμμάτων παράγει μια μεγάλη σειρά δευτερογενών προιόντων που δεν είναι πάντα τόσο χρήσιμα και η δημιουργία τους επιβαρύνει έμμεσα το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Ένα κράτος πρέπει να επιζητεί την παραγωγή καυσίμων και ενέργειας γενικότερα και απο λύμματα ενώ στο διδακτικό πρόγραμμα των μηχανικών πετρελαίου του ΤΕΙ που υπάρχει στη χώρα, θα έπρεπε να υπάρχει μάθημα με τίτλο “Τεχνολογία παραγωγής πετρελαιοειδών απο εναλλακτικές πηγές” με αντίστοιχo ΜSc, όπως κι ένα μάθημα στη “Γεωοικονομία των πετρελαιοειδών”. Το χρειάζονται και οι μηχανικοί πετρελαίου και η χώρα.
Η όλη διαδικασία παραγωγής καυσίμων απο εναλλακτικές πηγές δεν είναι τόσο “δύσκολη” αλλά θέλει δουλειά για να στηθεί και συγκεκριμένη μεθοδολογία έρευνας. Παραμένουν ένα πολύ ενδιαφέρον project υπο ανάπτυξη.
Ακολουθεί το διάγραμμα ενός εργοστασίου MSW (Municipal Solid Waste – Αστικά Στερά Απόβλητα) διάρκειας χρήσης 5 ετών, που παράγει καύσιμο πετρέλαιο περίπου 50%, Carbon Black περίπου 30%, ατσάλι περίπου 10% και καύσιμο αέριο περίπου 10% από πλαστικά και ελαστικά αυτοκινήτων. Ο κύλινδρος περιστρέφεται και θερμαίνεται με κάρβουνο, καύσιμο αέριο ή καύσιμο αέριο ακόμη και δικής του παραγωγής.
Με τη πυρόλυση πραγματοποιείται διάσπαση των πολυμερών αλυσίδων σε άλλες μικρότερες, σε υγρούς και αέριους υδρογονάνθρακες μικρότερου μοριακού βάρους. Τα αποτελέσματα παρακολουθούνται στα διάφορα στάδια της εξέλιξης του συστήματος με τη χρήση Χρωματογραφίας αερίων - Φασματομέτρου μάζας (GC-MSC) και DSC (Differential Scanning Calorimtery).
Σε υποανάπτυκτες χώρες όπου υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση πλαστικών δεν υπάρχει η δυνατότητα χρήσης τέτοιων εργοστασίων. Δείτε π.χ. ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει τέτοια εξειδίκευση των μηχανικών πετρελαίου, που ήδη παράγει η χώρα στα ΤΕΙ Καβάλας. Πολλοί μηχανικοί σκέφτηκαν να δημιουργήσουν μικρότερα συστήματα απο τα οποία μπορεί κανείς να παράγει διάφορα προιόντα πετρελαίου.
Παρακολουθείστε το επόμενο video...
Παρουσίαση κι επεξήγηση λειτουργίας της μηχανής
H μηχανή του Ιάπωνα μηχανικού του video είναι ένα καλό παράδειγμα για Έλληνες μηχανικούς που θα ήθελαν να παράγουν δικές τους καινοτομίες. Χρησιμοποιεί τη βασική ιδέα για να παράγει ένα χρήσιμο και παραγωγικό προιόν. Η συσκευή του αποτελείται απο ένα κλίβανο ο οποίος απομονώνεται απο τον αέρα και θερμαίνεται μέχρι τους 420-450 C (για περίπου μια ώρα). Το αέριο που βγαίνει υγροποιείται περνώντας μέσα απο ένα δοχείο νερού. Σε ένα ξεχωριστό δοχείο συλλέγεται όλο το καύσιμο σε μεγάλη ποσότητα. Εκεί τα προιόντα (βενζίνη, κηροζίνη και “ντήζελ”) λόγω διαφοράς ειδικού βάρους διαχωρίζονται μόνα τους. Ακολουθεί ένα εννοιολογικό διάγραμμα που εξηγεί τί παράγεται και τί μένει μέσα στο φούρνο του Ιάπωνα μηχανικού κατά τη διαδικασία αυτή.
Πηγή: zcode
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου